هر دم از این باغ بری می رسد، تازه تر از تازه ای می رسد

باید حتماً زانوی صدمه خورده ام را فوری عمل کنم بر حسب نظر متخصص جراحی مفاصل! و نشسته ام دارم با خودم حساب می کنم اگر همه کسانی را که در این حوادث بعد از انتخابات صدمه جسمی و اموال واینها خورند را حساب کنیم، چه مبلغ عظیمی کشور ضرر کرده است، اگر این احمقهایی که سرکارند این چیزها را متوجه شوند...اصلاً به مغزشان –اگر داشته باشند- برسد که چه سرمایه های هنگفتی رادارند به همین سادگی و بی خردی از دست می دهند.

یعنی اگر کسانی را که ضرر مستقیم مالی خوردند یعنی ماشین و شیشه و مغازه هایشان در صدمه مستقیم نیروهای حافظ کشور و مردم کشور! خرد و خمیر شد، را کنار بگذاریم و نیز کسانی که کشته شدند و دست و پایشان شکست و اعضایشان را یا از دست دادند و یا در معرض از دست دادن هستند، را کنار بگذاریم، می دانید چقدر از مردم مثل من صدمات به نظر جزیی خوردند که مستلزم کلی دوا، درمان، هزینه و استرس و بیکار شدن و عوراض جراحی و عمل واینها هستند....یا به خاطر این عوارض به نظر کوچک جانشان را از دست دادند، مثل راننده اژانس، پسر همسایه ما که فردای روزی که در هفت تیر- تازه جزء معترضین هم نبود بعد پیاده کردن مسافرش از روی کنجکای وایستاده بود به تماشا- باتوم خورد افتاد و مرد به خاطر آمبولی ناشی از ضربه به استخوان فمور (ران). به همین سادگی. به همین سختی. حالا این را باز بگذارید کنار همه خرج و مخارجی که خانواده این افراد و اطرافیان و خود دولت (مجموعه مراکز قانونی وانتظامی فقط در مورد اسیب دیدگان/ بیمارستانها و مراکز درمانی) متحمل شده اند و تازه اینها را بگذارید کنار همه انرژی های از دست ررفته برای کار و فعالیت....خیلی از همکاران را می بینم که می گویند از یک ماه قبل انتخابات تا حالا هیچ کدام از مسولیتهای موظفشان را تقریبا انجام نداده اند چرا که اضطراب و استرس و خستگی همراه آن نمی گذارد کسی با فراغ بال به کاری برسد...که این یک موضوع شامل طرفداران ا.ن هم می شود!

و القصه من باید جراحی شوم. مملکت هم که ارزانی و گل و بلبل، فقط 3.500.000 تومان ناقابل هزینه جراحی است و 550.000 تومان ناقابل هزینه بیمارستان! منهای وسایل توانبخشی و آتل و اینها را که باید بخری و همه مخارج جنبی..... آقا ما از اینکه بخشی از این کشور گل و بلبل هستیم اگر از خوشحالی دق نکنیم، چه کنیم؟!