من این جا در درون خویش آرام می گریم
و نمی دانی
تو ای دوست
چه غمگین است
کسی در درون خویش گرید....
من اینجا دیدگانم دشت خاموش تنهاهاست
من اینجا دنیا را از پس پرده زلال اشک خویشتن می بینم
همان افسانه تکراری پوچ است
همان افسانه تکراری پیش است
اگر در چشم من خورشید
دیگر زیبا نیست
که این گوی افق پییمای دیرین
این زمان سرد است وتاریک است.....
...
سرد است و تاریک است....
skip to main |
skip to sidebar
Hej
...می گویم نمی شود یک شب بخوابی و صبح زود یکی بیاید و بگوید:
هرچه بود تمام شد به خدا؟!
برچسبها
- ، (1)
- تت (1)
- ترس تحمل زندگی (1)
- مطالبات ما از دولت هایمان (1)
- موهبت ملاقات هموطنان در غربت (3)
- نومیــــدی (2)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر